Zunchee.

Бадран дvрэлзэх галынхаа дєлийг тулгандаа манасан
Буурал дээдсийнхээ тvvхийг Нууц товчоондоо хадгалсан
Морьтон тvмнийхээ зоригийг алд биедээ багтаасан
Молор хуурныхаа татлага бvрийг чихэндээ цуурайтуулсан
Би Монгол хvн

Ээжийнхээ бvvвэйг сонсон уяхан болсон
Эх орноо хайрлан vндсэрхэг болсон
Адуун дэл дээр уртын дууч болсон
Аавынхаа дэргэд эр хvн болсон
Би Монгол хvн

Уулс нь дvнхийж, євс нь халиурсан
Ус нь цэлэлзэж, нар нь мэлтэлзсэн
Сар нь тэвхийж, салхи нь vлээсэн
Сайхан халуун элгэн нутагтай
Би Монгол хvн

Хєрсєн дороо нуугдсан эрдэнэстэй баян
Хvний нутгийг эмтлээгvй газартай баян
Чингэсийн тvvхээрээ дэлхийд баян
Чин хvслээрээ єєртєє баян
Би Монгол хvн

Хєх тэнгэр минь цэлгэр уужим
Хvлгийн жолоо татаагvй нутаг уужим < ... Цааш унших »

Ганхирсан сэтгэл шиг их талын дунд
Галзуу шуургатай тас харанхуй шөнө
Далайгаасаан тасарсан нэгэн загас шиг
Дассан чамаасаан хол миний нойр хулжив

Гэр дээр өрх дэрвэнэ
Дэр дээр зүрх шимширнэ
Хар будаг шиг хар шөнийн дунд
Шар цэг шиг итгэл минь сүүмийнэ

Өргөн хөнжлийн буланд хохийж
Өвөр дотуур салхи сэнгэнэнэ
Өчнөөн бодол од шиг өнгөц
Өглөө болтол хот шиг хол оо.

Хvн хvндээ углах сэрэлтэн буюу
Хvн хvнээ алах араатан буюу
Хvн усыг ч дундраах аюултан буюу
Хvн уулыг ч нураах санаатан буюу
Хvн алтан дэлхийн амьтан буюу
Хvн алсын одны гэмтэн буюу

Хүсэл мөрөөдөл ихээрээн гайхуулна
Хүртэх жаргал багаараан гайхуулна
Хүйтэн өвөл цасаараа гайхуулна
Хүний хүүхэн хөмсгөөрөө гайхуулна
Хожимдсон дурлал хяслаараа гайхуулна
Хоорондын хүмүүс соргогоороо гайхуулна
Хотын зам холоороо гайхуулна
Хоёрхон бие сэтгэлээрээ гайхуулна.

Эргэж буцахгүйн төлөө
Энэ хундагыг өргөе
Урагшаа давшиж явна гээд
Ухарч шившиг болохгүйн төлөө !

Бусдаас дутуу байж илүү гэж
Буруу ойлгоод инээдэм болохгүйн төлөө
Хөвчин дэлхийн хүчтэнтэй зиндаархах гээд
Хөлд нь үрэгдэхгүйн төлөө !

Хайртыгаа гээд дайсандаа
Хаалгаа нээж өгөхгүйн төлөө
Бусдын доромжлон байгааг мэдсээр байж
Буруу ойлгосон болж худлаа инээхгүйн төлөө !

Товчоор хэлбэл хэн хүнгүй
Толгой бөөс хоёроо солихгүйн төлөө
Эхний бөгөөд эцсийн
Энэ хундагыг өргөе !

Амьдралыг чи алтаар үнэлбэл
Амьдрал, чамайг алтаар мялаана
Эс тоож, сохор зоос шиг хандвал
Эргээд, амьдрал чамайг бас
Элсний ширхэг гэж үзээд үлээчихнэ.

Тунгааж бодоогvй юуханд ч гэсэн
Туйлын дvгнэлт битгий хий
Тусдаа єєрєє толгойтойн учир
Тулгарсан юманд сvvлд нь дуугар.

Тунгааж бодоогvй юуханд ч гэсэн
Туйлын дvгнэлт битгий хий
Тусдаа єєрєє толгойтойн учир
Тулгарсан юманд сvvлд нь дуугар.

Хvний амьдралд чухаг мєртєє
Хvvхэд хэлдэггvй сургаал гэж бий
Хvй ертєнцєд элбэг мєртєє
Хvvхэнд хэлдэггvй vг гэж бий.

: Хамгийн сүүлд гудамжнаа
Халуун нулимсаа унаганхан
“Амаржихаар өвдлөө” гэж хэлсэн
Аяархан дууг чинь би сананам

Зангираад гарсан тэр нулимс
Залуудаа эдэлсэн зовлонгийн
Хамаг гашууныг шингээсэн юм шиг
Хачин булингартай байж билээ

Аяархан гоморхосон дуу чинь
Аварга бөмбөрцөг бүхэлдээ
Өвдөнхөн шаналаж байх шиг
Өр зүрхийг минь зүсэж билээ

Аяа үүнийг чинь би санасаар явнам
Алдрайхан бор нүдэн мину!

Урт өдрийн наранд
Умдаан болохгүй умдааныг,
Ужиг холын замд
Хоол болохгүй идээг
Урьсан зочилсон айлууд
Уу! хэмээн барив.
Урьдын танил нөхөд
Угж мээм шиг шахав.

Шимэн шимэн суухад
Шимийн идээний дээж,
Шилэн шилэн уухад
Ширүүн хар архи.
Шижгэр залуу насны маань
Шийтгэл болон тохиосон,
Шилэн лонхонд бөглөөстэй
Шингэн биетэй чөтгөр.

Аагий нь хэлэх юм бол Гучин найман градус,
Аашийг нь хэлэх юм бол Гучин найман алдаа.
Андуухан хэлэх юм бол Гучин найман нас,
Ахиухан хэлэх юм бол Гучин найман үхэл!
Ууж эхлэх цагтаа би хамгийн цэцэн.
Улайж халах үедээ би хамгийн баян.
Унтаад сэрэх цагт мөнгө ч үгүй, нөхөд ч үгүй,
Ухаан бидэн хоёр бие биеэн олохгүй...
,

Хүн хун хоёр хайрыг билэгддэг атлаа
Хүн яагаад Хун шиг
Хайранд үнэнч байдаггүй юм бэ!

Чамайг хайрла гээд зүрх цохилоод байна
Чамайг мартваа гээд зүүд сануулаад байна
Чамайг харах гээд харц хайгаад байна
Чамтай л уулзах гээд зүрх тэмүүлээд байна.

Удвал цэцгийн цоморлиг шиг уруулыг чинь үнсэхдээ
Уртхан авсан амьсгалаасаа харамладаг байлаа
Уйлахад чинь урсдаг нулимсыг чинь
Унагачихвий гэхдээ алгаа тосдог байлаа, би

Чимээгүйхэн инээх чинь надад таалагддаг
Чи минь гээд хэлчихвэл бүтэн өдөртөө өег явдаг
Уруул давах үг чинь миний хувьд үнэтэй
Учрах тавилан бий эсэхийг мэдэхгүй тусмаа чамдаа хайртай

Зүгээр л чамайг харах гэсэн юм
Зүггүй юм шиг хамт алхах гэсэх юм
Зүрхэндээ чамайгаа сийлэх гэсэн юм
Зүрхний гүнээс хайрлах гэсэн юм.

Хайрлахгүйюм бол зүрхээр яах юм бэ?
Харамлахгүй юм бол сэтгэлээр яах юм бэ?
Хүсэхгүй юм бол биеэр яах юм бэ?
Хүлээхгүй юм бол тэвчээрээр яах юм бэ?

Чамд дурла гэж сэтгэл намайг хөтөлсөн
Чамайг хайрла гэж хорвоо надад тушаасан
Хамгаас илүү гэж зүрх минь надад хэлсэн
Хайрлаж явъя гэж харин би өөрөө шийдсэн.

Дурлуулсан хайрыг хайр гэнэ
Дурласан хайрыг шаналал гэнэ
Олон дурлавал дон гэнэ
Орчин үеийн хайрыг мөнгө гэнэ.

Дурласаан би чамд
Дуугүйхан явсаар дасаж дурласан
Анхны харцаар ч биш
Анхны болзоогоор ч биш
Зөөлөн үнсэхэд чинь ч биш
Зүгээр л нэг мэдэхэд дурлачихсан байсан.

Цаг хугацаа гэж байдаггүй яг тийм
Цав цагаан үүлэн дээгүүр яг тийм
Хаврын сэтгэл шиг хөнгөн яг тийм
Хайрын жигүүрээр дүүлэхсэн яг тийм.

Чамайгаа харж байж нүд минь амардаг
Чинийхээ тухай сонсож байж чих минь амардаг
Чамдаа хүрч байж бие минь амардаг
Чамайгаа хайрлаж байж зүрх минь амардаг.

Шаналаад байна зүрх минь гуниглаад Яагаад?
Шархлаад байна зүрх минь өвдөөд Яагаад?
Эзгүйрээд байна сэтгэл минь дурсаад Яагаад?
Харагдаад байна зүүдэнд минь санаад Яагаад?
Би чамд хайртай болохоор...

Бодол болсон дүр чинь сэтгэлээс гараагүй
Борхон зүрхний минь шарх одоо ч эдгээгүй
Сэтгэл алдаж явсан үе минь хэвээрээ
Сэрэхгүй гэж амласан зүүдээ сэрээхгүй.

Хайр гэдэг нэгэн гуниг
Хагацал гэдэг нэгэн гуниг
Хайрт чамаасаа холдох нэгэн гуниг
Зүрх сэтгэл миньзовж шаналах нэгэн гуниг
Зөвхөн чамтайгаа хамт байх нэгэн аз жаргалын нэг юм аа.

Чамайг хайрлах хүн хаа ч үгүй

Чамтай ханилах хүн байхгүй чи үүрд ганцаараа явна

Хараал болгон чинь өөрт чинь тусна

Хамхуул мэт чи хөрснөөс арчигдана

Хэцүү бэрхийг даван туулах тэнхээ чамд үгүй юм

Хэлц мэргэн үгийг ойлгож ухах арчаа алга

Өршөөл уучлал баярлал хүндлэл хүн чанарын үнэ цэнийг

Үдшээр л нэг ойлгуул ойлгох байх

Аль эсвэл үүрд ойлгохгүй

Чи бол ганцаардал уйтгарын туйл